پسته شور رفسنجان

پسته میوه درخت کوچکی است که ابتدا در بخش مرکزی قاره آسیا مانند کشورهای ایران، افغانستان، سوریه و ترکمنستان رشد می‌کرد و اکنون در کشورهایی مانند آمریکا و چین نیز قابل کشت و بهره‌برداری است. بر اساس اسناد موجود این میوه بیش از هزاران سال است که از عمر آن می‌گذرد و سال‌هاست که در سبد غذایی مردم دنیا قرار دارد. کشور ایران همواره جز کشورهایی است که بیشترین تولید پسته را دارا است. شهرهایی مانند رفسنجان، دامغان، زرند، نیریز و … بیشترین تولیدات پسته در میان شهرهای ایران را دارند. در ایران بر اساس شهری که تولیدکننده پسته می‌باشد نوع آن متفاوت است. فندقی، کله قوچی، اکبری و احمدآقایی انواع مختلف پسته در داخل ایران می‌باشند.

پسته ایران به دلیل غنای روغن‌های خود قادر است دمای برشته شدن حدود ۱۷۰ درجه سانتیگراد را تحمل کند. در حالی‌که پسته کم چرب آمریکایی در حرارت بالاتر از ۱۳۰ درجه سانتیگراد می سوزد. تحمل دمای بالای برشتگی، مزیت واضح بهداشتی دارد. غالب میکرو ارگانیسم‌های مضر در دمای ۱۷۰ درجه سانتیگراد تاب مقاومت ندارند. از این روست که برشته شدن پسته یک نوع پاستوریزاسیون کم هزینه است.

پسته خواص فراوانی دارد و سرشار از فیبر خوراکی، آنتی‌اکسیدان و پروتئین بوده که مصرف چند دانه آن بصورت روزانه می‌تواند بدن را نسبت به این مواد بی‌نیاز کند. پسته به دو صورت خام و بوداده تولید می‌گردد و معمولا با موادی مانند نمک یا زعفران مزه‌دار می‌شود.

براساس آزمایشات انجام شده روی مغز پسته، هر دانه پسته شامل مقادیر قابل توجهی فیبر، پروتئین، شکر، چربی، کربوهیدرات، منیزیم، پتاسیم، فسفر و ویتامین است. همچنین آهن، روی، مس، سدیم، ویتامین C، کولین، فولات، یتایین، ویتامین A و ویتامین K  هم در ترکیبات مغز پسته وجود دارد.

از جمله فواید استفاده روزانه از پسته می توان به خواص ضدسرطانی، حفظ سلامت چشم، کمک به دستگاه گوارش و هضم غذا، کمک به کاهش وزن، حفظ سلامت قلب و عروق، درمان‌کم‌خونی، افزایش سلامت پوست و مو و درمان مشکلات جنسی اشاره کرد. همچنین این ماده مغذی منبع غنی برای زنان باردار است. این میوه به دلیل داشتن منابع عظیم فیبر، اسیدهای چرب و انواع پروتئین باعث تقویت بدن زنان باردار و سلامت جنین می‌شود.